Geboren in Rotterdam op 2 maart 1964 ontpopte Nikko zich vroeg als een voorstander van studie maar als tegenstander van verplicht onderwijs. Hij brak met dat onderwijs, behaalde op 28 oktober 1983 als dienstplichtig militair zijn groene baret en trok na het vervullen van zijn dienstplicht de wereld in. Zijn omzwervingen door de boven- en onderwereld—die langs veel spanningsgebieden in de wereld leidden—leidden hem uiteindelijk naar Spanje, waar hij een onderzoek startte naar de wereld van de corrida. Dat onderzoek leidde ertoe dat hij een poging deed door te breken als matador. Aan zijn carrière in Spaanse arena’s kwam een einde toen de Nederlandse krijgsmacht een beroep op hem deed en hij voor twee jaar afreisde naar de Afghaanse provincie Uruzgan.

​

Geen Nederlandse militair diende langer in Uruzgan, beleefde er meer avontuur en liet meer voetstappen achter in het Afghaanse zand.

​

In 2009 bood Nikko de Nederlandse krijgsmacht zijn ontslag aan. Hij stortte zich weer op zijn omzwervingen en gaf zich over aan zijn passie: schrijven.

​

Van ijsverkoper op de Rotterdamse Euromast tot kapitein der infanterie tot auteur, zijn genre de autobiografische schelmenroman. Nikko’s boeken Onbevlekte perceptie en Onvoorspelbaar verleden deden veel stof opwaaien en in zijn boek De holbewonercode breekt hij een lans voor een gezonde levensstijl.

​

Nikko’s boek Vechten, vluchten of verstarren roept op tot bewustwording en relativering, een must-read voor iedereen die de ernst van het leven graag met een korrel zout neemt maar kritische reflecties niet schuwt.