De wet van non-contradictie …
Noorwegen is bevrijd! Covidmaatregelen binnen de landsgrenzen zijn opgeheven. Ook in Singapore, waar vaccins voor gezonde mensen en kinderen niet de oplossing blijken te zijn in de strijd tegen covid, heeft de overheid, aldus een minister, haar focus verlegd naar het wegnemen van angst onder de bevolking en op het uitbreiden van het zorgsysteem. In zowel Noorwegen als Singapore zullen vaccins worden gepromoot onder risicogroepen maar wordt afgezien van een vaccinatiepaspoort en van discriminatoire maatregelen.
Het nieuws is anderhalve maand oud en in Singapore alweer achterhaald, ontdek ik, maar heel even voelde ik me zoals ik me voorstel dat mensen zich voelden in 1944 toen ze via hun illegale transistorradio leerden dat geallieerde troepen waren geland in Normandië en … dom, dom, verwijt ik mezelf. Hoe durf ik de ontwikkelingen rond covid te vergelijken met de Tweede Wereldoorlog? Maar eh… zoals Hitler destijds zijn Derde Rijk ineen zag storten en krampachtig vasthield aan zijn geloof in het succes ervan, zo houdt een aantal overheden – te veel helaas – krampachtig vast aan het mogelijke succes van de wereldrevolutie die gaande is.
Toch is het misschien realistischer de huidige situatie in de wereld te vergelijken met het leven in Europa in de middeleeuwen. Zoals de katholieke kerk op straffe van excommunicatie of erger afdwong dat wetenschappers zich aan de leer van Aristoteles hielden, die het op cruciale punten níét bij het rechte eind had, zo dwingen overheden vandaag de dag één covidleer af en het bewijs dat die leer gewicht in de schaal legt in de strijd tegen covid is zo dun als het bewijs dat de bijbel levert voor het bestaan van god, wat me doet denken aan de bisschop die ik ooit ontmoette in een kasteel in het zuiden van Frankrijk.
Het vuur in de haard verwarmde ons aangenaam. Gedimd kunstlicht uit kroonluchters aan het plafond wierp een mysterieus licht op de voorwerpen in de barokke ruimte waarin we ons bevonden. We leunden achterover in onze chesterfieldstoelen, de bisschops kousenvoeten op een gestoffeerde voetenbank, zijn zwarte pak glanzend versleten. Een jaar of zeventig schatte ik hem. Hij deed me denken aan een leraar Latijn die ik ooit had. Ons gesprek was plezierig en zo gecultiveerd als de Châteauneuf-du-Pape die we dronken, wat veranderde toen religie zich aandiende als onderwerp van gesprek en ik opmerkte dat ik niet geloof dat religie en intelligentie verenigbare concepten zijn. De bisschop keek me een moment aan en zei: ‘Dat klinkt als een contradictie, jonge vriend.’
‘Ik eh… ik geloof niet in contradicties, monseigneur.’
‘Wat bedoel je daarmee?’ zijn toon scherp.
‘Anders dan te geloven in contradicties, onderzoek ik liever de uitgangspunten die tot een contradictie leiden. Meestal ontdek ik dat een van die uitgangspunten vals is.’
Weer keek de bisschop me aan, zijn blik vijandig. Hij bracht het boek dat tijdens ons gesprek in zijn schoot had gelegen omhoog, wees er dreigend mee in mijn richting en zei: ‘Durf jij te suggereren dat ik niet intelligent ben?’
‘Integendeel, monseigneur,’ had ik geantwoord, waarmee ik een eind maakte aan wat een bijzondere avond had kunnen zijn.
Dat Aristoteles het bij het rechte eind had met zijn wet van non-contradictie is nog niet ontkracht, bedenk ik terwijl ik naar mijn eigen kousenvoeten staar op een kist die ik noodgedwongen als voetenbank gebruik. Toch beheersen contradicties nu ons leven. Een aardig voorbeeld daarvan is dat tegen covid gevaccineerde mensen ten minste zo besmettelijk zijn als ongevaccineerde mensen, en ongevaccineerde mensen zich dienen te vaccineren om te voorkomen dat ze andere mensen besmetten.
Haren van Moos de herdershond aan mijn kousenvoeten, mijn rechterenkel nog steeds beangstigend dik. Het is meer dan drie weken geleden dat ik ongelukkig landde onder mijn paraglider en al die tijd beoefen ik de verkeerde vorm van bankdrukken. Maar ik heb de tijd om Covid-19: the great reset van Klaus Schwab en Thierry Malleret opnieuw te lezen, het boek dat premier Rutte in de Tweede Kamer ontkent te kennen, terwijl hij in een openbaar gemaakte e-mail aan Klaus Schwab de inhoud van het boek bekritiseert als een hoopvolle analyse voor een betere toekomst.
Klaus Schwab, lees ik op mijn laptop nog eens na, is de voorzitter van het World Economic Forum, een lobbyorgaan dat wordt gefinancierd door ’s werelds grootste bedrijven. Intellectuelen, journalisten en politici vormen de niet-financierende tak van het WEF. Het WEF suggereert prachtige doelen na te streven maar behartigt slechts de belangen van zijn financiers, wat net zo logisch is als dat het bestuur van een voetbalclub het geld in de clubkas uitgeeft aan het maaien van het gras op het eigen voetbalveld, niet aan het maaien van het gras in een gemeenteplantsoen. Nu wordt de wereldeconomie al enige tijd kunstmatig draaiend gehouden. Op de dag dat dat niet langer is vol te houden, vallen harde klappen onder de financiers van het WEF. Vanuit die optiek verbaast het niet dat het WEF wereldwijd het economische landschap cultiveert in het voordeel van zijn financiers en pas op: het WEF is een invloedrijk en machtig lobbyorgaan.
Covid-19 is de oplossing waarop het WEF al jaren wacht, maar aan covid-19 kleven nadelen. Het vormt slechts een bedreiging voor een kleine groep mensen en er zijn geneesmiddelen die die kleine groep mensen risicoloos en tegen geringe kosten beschermen. Kort nadat die waarheid indaalde, demonstreerde het WEF in samenwerking met de World Health Organization zijn invloed en macht. Onder invloed van het WEF verwierf de coviduitbraak een crisisstatus en wat op die crisisstatus volgt, WEF geïnitieerd, is chaos. De komende maanden zal de chaos toenemen, vooral in landen waarvan de regeringsleiders de nauwste banden hebben met het WEF, zoals Nederland, en op het dieptepunt van de chaos roert het WEF zich met de oplossing: de definitieve invoering van een persoonsgebonden QR-code – het vaccinatiepaspoort heeft ons er al aan gewend – digitaal geld, gecontroleerd door één bank, en … oh man.
Misinformatie, het monddood maken van wetenschappers, het inperken van vrijheid van meningsuiting van niet-wetenschappers, segregatie en het te gronde richten van de middenstand dragen bij aan de georkestreerde chaos. De komende maanden, ben ik bang, zullen veel mensen financieel worden geraakt. De segregatie zal listig worden aangewakkerd, rellen zullen toenemen en de inflatie zal de pan uit rijzen. Maar er is meer. Waarom liet Amerika voor miljoenen dollars aan wapentuig achter in Afghanistan? Was dat misschien omdat de vluchtelingendruk die daaruit voortvloeit de chaos in het Westen in de hand werkt? Wie heimwee heeft naar hoe we anderhalf jaar geleden nog durfden te denken, schrapt het woord complotdenker uit haar of zijn vocabularium en stelt gevaccineerd of ongevaccineerd nóg een aantal vragen …
Waarom is de off-target drug Ivermectine in het Westen verboden? De proteaseremmer in Ivermectine werkt op meer biochemische sporen dan die in het vergelijkbare medicijn dat Pfizer mogelijk eerdaags op de markt brengt. Waarom is gezondheid in relatie tot covid nog steeds een taboe? Waarom is het aan overheden gelieerde wetenschappers in verschillende landen onmogelijk eensluidende conclusies te trekken ten aanzien van de manier waarop we covid tegemoet treden? Waarom is de journalistiek gestopt haar werk te doen? Waarom staat er na anderhalf jaar covid in geen land dat zich een staand leger kan veroorloven een dijk van een ambulant zorgsysteem paraat? Waarom moeten mensen die van covid niets te duchten hebben zich laten vaccineren, zelfs nu vaststaat dat vaccinatie de virustransmissie niet negatief beïnvloedt? Waarom leggen overheden nog steeds covidmaatregelen op waarvan vaststaat dat ze die virustransmissie niet negatief beïnvloeden? Waarom slaat covid nauwelijks om zich heen in veel landen die wij onderontwikkeld noemen? Waarom loopt de oversterfte op in landen met een hoge vaccinatiegraad na aftrek van de covidgerelateerde sterfgevallen en … Moos klimt op de bank en duwt haar snuit tegen mijn gezicht. Het dier voelt dat ik me zorgen maak. Sinds afgelopen maandag is het ongevaccineerde, gezonde, covidcomorbiditeitvrije mensen verboden zich in Oostenrijk op straat te bevinden. Heidi is al een paar uur op straat …
Covid-19: the great reset. Bezit niets en wees gelukkig! De schade die onze goedgelovigheid, Klaus Schwab, zijn discipelen, zijn financiers, zijn positive disrupters en zijn global shapers ons hebben toegebracht, is groot, maar er is nog een weg terug en mijn gedachten dwalen naar de eerste keer in mijn leven dat ik me in een situatie bevond waarin ik dacht dat er geen weg terug meer was. In een kano peddelde ik van Malmö, in Zweden, naar Rotterdam. Mijn vriend Henk Lux begeleidde me tijdens die tocht in een drie meter lange rubberboot met een 4.5pk buitenboordmotor, wat de vraag opriep wie wie begeleidde.
Een storm hield ons gevangen in een bouwtoilet in de haven van het Waddeneiland Wangerooge, die destijds in aanbouw was. Het gegier van de wind, onze gesprekken, oploskoffie en de autobiografie van Jim Morrison met de sinistere titel No one here gets out alive, vormden dagenlang onze enige afleiding in de paar kubieke meters die we deelden. Op een middag waren we het beu. Tegen beter weten voeren we uit. De eb sleurde ons tussen Wangerooge en buureiland Spiekeroog door naar open zee en de storm die de stroming loodrecht raakte, rekende af met de illusie dat ons avontuur goed af zou lopen. Henk en ik waren elkaar al even kwijt en als in een trance vocht ik in een woedend schuimende watermassa voor mijn leven. Tweeëntwintig jaar oud, plannen te over, maar … uit het niets was Henk daar, boven me, op de top van een grauwe golf. Hij gilde iets naar me en terwijl zijn rubberboot langs me surfte, greep ik naar een zijkant ervan.
Geen dag gaat voorbij zonder dat Henk een moment in mijn gedachten verschijnt, hoog op een golf in een nietige rubberboot, zijn gezicht vertrokken van angst en vastberadenheid. Henk redde mijn leven en ontkrachtte daarmee de wet van non-contradictie; hij hield en houdt immers van het leven en riskeerde het om mij te redden. Gelukkig ontkrachtte hij die wet slechts anekdotisch. Ook de covidleer en intelligentie zijn geen verenigbare concepten en juist daarom is er nog een weg terug, is het nog mogelijk de wereldrevolutie die gaande is te keren. Lees Covid-19: the great reset als het moet. Beter is het de boeken te lezen die worden verbrand …
Blog delen? Graag!